sabahları hareket etmek ne kadar zor . yatay olarak devam etmek istiyorum hayata hava kararana kadar. Hele bu sabah kahve içip yürüdüm dışarda buuuz gibi havada gene de bacaklarım hareket etmeye karşı geliyor.
Odamdaki minderin üstündeyim ki minder sendromu oluştu bende ; üstüne oturduğum an kalkmayı reddediyorum. Burda oturarak uzandığım herşey yakın geri kalan herşey uzak. İsyanımda bu sabah bundan çıktı. 1 metre uzaklıktaki kitaplığıma gitmeye üşeniyorum ancak oturup bu yazıyı yazmaya üşenmiyorum.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Müfettişler Tiyatro Oyunu

Kurnaz Aşıklar