Kafamda 90lar pop

Mp3 çalarımı buldum geçen, bayağıdır karşılaşmıyorduk kendisiyle. Küçük bir odanın içine 20 küsür yıllık bir hayatı tıkınca ister istemez eşyalarla arada sırada karşılaşıyorsun tabi. Hiç hazetmiyorum ben bu mp3 çalardan eskisi yuvarlak gümüş renginde kendi halindeydi. Bunun görünüşüne canlı pembe rengine kanıp aldım ama almaz olaydım boşa para vermişim.
Sesini bile istediğim gibi açıp kısamıyorum emin misiniz diye on kere soruyor ses yav ses evlenirken bile nikah memuru bir kere soruyor bir sesi açmadan niye fikrimi bu kadar savunmam gerekiyor . Açması kapaması da bir dert uzun uzun bascan başka? Ah eski emektarım tık diye açılır tık diye kapanırdı.

Neyse gecenin bu vakti yazınca mp3 e ağlanırım tabi. Hazır kendisiyle karşılaşmışken biraz dinleyim dedim ne kadar eski sevdiğim şarkı varsa atmışım içine . Kafamda Mustafa Sandallar, Sibel Alaşlar dönüyor uyuyamadım. 

Gene ben saçma sapan anlamsız yazdım gidiyorum bye