Hadi Bakalım

Bu blogu açtığımda kendime bir sebep çok aradım. Niye açtım burayı? İstediğim için tamam ama niye istiyordum? Öncellikle yazı dilimin gelişmesini istiyordum. Sosyal medya bu kadar yürümüş giderken herkes bir yerlere bir şeyler yazıyor elbet. Bunları okurken yanlışları, kötü yazımları görüp görüp acaba ben nasıl yazıyorum ki dedim. Milleti beğenmiyorum ama ben çok mu iyiyim sanki. Ben de her yetenek gibi yazı yazmanın da pratikle gelişeceğine inandım ve yazmaya başladım. Blogun başında çok tereddüt ettim o ayrı : Ne yazsam? Nasıl yazsam? Konuşur gibi mi resmi mi?

Pazar sabahının keyfini yatakta en miskininden çıkarmadıkça o pazara pazar demem ben. Cuma akşamı geldiğinde haftasonunu düşünüp mutlu olan bir bünyeyim ben. Cumartesine başlamanın ilk kuralı alarmsız, kimse uyandırmadan kendiliğinden uyanmak. Hatta uyanmaya bile bir süre direnip tekrar tekrar uyumak yatakta yorgana dolana dolana tembelliğin keyfini sürmek. Artık uyanmak şart olunca güzel kokulu bir yüz temizleyicisi ile yüzünü yıkayıp, mis gibi bir kahvaltı yapmak. Tabi yine en tembelinden, arkada çaydanlık fokur fokur kaynarken çayını yavaş yavaş içeceksin o krem peyniri özenle süreceksin ekmeğine, yediğin her şeyin tek tek tadını alacaksın. Gelsin ballar gitsin reçeller deyip diyeti de boşvereceksin.

Allahım şu son bir kaç hafta geçsin o kadar rahatlayacağım ki kendimi kızgın kumlardan serin sulara atıyor gibi olacağım. Kitaplarıma dizilerime ve yürüyüşlerime yeniden kavuşmak için sabırsızlanıyorum.