Hadi Bakalım

Bu sıralar herkes mi her şey mi bir insanın üstüne gelir. Talihsiz serüvenler dizisinde gibiyim. Kötü şeyler üst üste geldikçe geliyor, yine dipsiz kuyulardan kuyu beğeniyorum.

Bu sıralar sabahları bu şarkıyla güzel. İşe bile dansederek gideceğim nerdeyse

Nasıl bir kabulleniş içindeyiz böyle. Insanlar sürekli dedikodu yapıp birbirinin arkasından iş çeviriyor gelip yüzüne gülüyor , ortam bebişim minnoşumdan geçinilmiyor ama hiç birimiz bunu garipsemiyoruz. Hayat böyle, iş hayatı böyle, bizim site böyle diye kabullenmişiz gidiyoruz. İyi yapıyoruz biz aramızda böyle evcilik oynamaya devam edelim, yalnız kalmamak uğruna böyle insanları hayatımızda tutup kendimize olan saygımızı yitirelim.   Not: Herşeye rağmen yağmurun sesi ile uyumak huzur verdi.

Böyle bir darlandım bu sıralar.Okunacak ne çok kitap, izlenecek ne çok film, gidilecek ne çok yer var. İçimde bir telaş hepsini yapmaya çalışıyorum. Sonuç her şey yarım yamalak. O zaman sınırı olan sınavlarla büyümek yaptı beni böyle. Süre bitmeden yetişmeliyim düşüncesi o zaman yerleşti bilinçaltıma

Son zamanlarda fazla sardım bu distopya  kitaplarına önce açlık oyunları sonra uyumsuz şimdi de bu labirent serisi. Kitabın başları ne yalan söyleyeyim sıkıcı geldi bana özellikle kendi aralarında uydurdukları

Dün tatile güzel bir başlangıç yapalım, daha önce  gitmediğimiz bir mekana gidelim dedik. Çok doğru bir karar olmuş Varuna Cafe del Mundo'ya bayıldık. Öncelikle ferah bir yer, masalar sıkış tıkış değil. Girişte güleryüzle karşılandık cam kenarında büyük bir masaya geçtik. Siz iki kişiniz deyip bit kadar masalara tıkmadılar bizi :)